لطفا نقد شماره 2 شناخت اسلام با موضوع «مبانی اسلام» در پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، ثبت شده توسّط «محمّد یوسف» در تاریخ 16 آبان 1395 و بررسی آن را مطالعه بفرمایید.
همه نکات و سخنان درست، اما راه حلّ عملی چیست؟ از کجا شروع شود و چگونه؟ کسی بدون زور و اقتدار موعظه گوش نمیکند. منطق و استدلال در کنار زور و اقتدار قابل تأمل است نه فقط با دعوت کردن.
پاسخ به نقد شماره: | 2 | تاریخ پاسخ به نقد: | 1395/8/18 |
برادر مسلمان!
خداوند در کتاب خود فرموده است: «وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى ٱلْخَیرِ وَیَأْمُرُونَ بِٱلْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ ٱلْمُنْکَرِ وَأُولَئِکَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ» (آل عمران/104)؛ «باید از شما گروهی باشند که به سوی خیر دعوت میکنند و به معروف امر و از منکر نهی مینمایند و آنان همانا رستگارانند» و ما امیدواریم که چنین گروهی باشیم؛ زیرا به سوی بزرگترین خیر یعنی «بازگشت به اسلام» در پرتو کتاب خداوند و سنّت متواتر پیامبرش دعوت میکنیم و به بزرگترین معروف یعنی زمینهسازی برای حاکمیّت خلیفهی خداوند در زمین امر و از بزرگترین منکر یعنی سرسپردگی به حاکمیّت طاغوت نهی مینماییم و با این وصف، امیدواریم که از رستگاران باشیم. در این میان، اگر خداوند به ما اقتداری بخشید، از آن برای انجام این وظیفهی اسلامی به نحو احسن استفاده میکنیم؛ چنانکه فرموده است: «الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا اَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ» (حج/ 41)؛ «کسانی که چون به آنان در زمین اقتدار بخشیم نماز را بر پا میدارند و زکات را میپردازند و به معروف امر میکنند و از منکر نهی مینمایند و عاقبت کارها برای خداوند است» و اگر به ما اقتداری نبخشید، ما بر اقتدار حریص نیستیم؛ به این معنا که برای رسیدن به آن ظلمی نمیکنیم و با ظالمی نمیسازیم؛ چنانکه خداوند فرموده است: «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ» (قصص/ 83)؛ «این سرای آخرت را برای کسانی قرار میدهیم که در زمین برتری و فسادی نمیجویند و عاقبت برای پرهیزکاران است». این در حالی است که دیگران برای رسیدن به اقتدار ظلم میکنند یا با ظالمی میسازند؛ چراکه بر اقتدار حریصاند و میپندارند که جز با یکی از این دو شیوه به آن دست نمییازند، در حالی که اقتدار برای خداوند و برای خلیفهاش و برای مؤمنان است و اقتدار ظالمان جز کفی بر روی آب نیست که دیری نمیپاید؛ چنانکه فرموده است: «أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِیةٌ بِقَدَرِهَا فَٱحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَدًا رَابِیاً وَمِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْیةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا اَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ» (رعد/ 17)؛ «از آسمان آبی فرو فرستاد، پس هر درّهای به گنجایش خود سیلی روان کرد، پس سیل کفی بر روی خود برداشت و بر چیزی که آن را در آتش حرارت میدهند تا زیور یا متاعی به دست آورند نیز کفی مانند آن است، این گونه خداوند حق و باطل را مثال میزند، پس امّا کف از بین میرود و امّا چیزی که به مردم سود میرساند در زمین میپاید، این گونه خداوند مثلها را میزند»!
آری، علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی دعوت کنندهی مردم به سوی خلیفهی خداوند در زمین با حکمت و موعظهی حسنه و جدال به احسن است؛ چنانکه خداوند فرموده است: «ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (نحل/ 125)؛ «با حکمت و موعظهی حسنه به راه پروردگارت دعوت کن و با آنان به نحو احسن جدال نما» و این دعوت او پیشنیاز و مقدّمهای برای عذابی بزرگ است؛ چنانکه خود فرموده است: «پس دعوتم را اجابت کنید و به سوی مهدی بازگردید، تا گناهانتان آمرزیده شود و کارهاتان سامان یابد، پیش از آنکه روزی بر شما برسد که بر عاد و ثمود و قوم نوح رسید» (نامهی 11) و فرموده است: «أَنا خاتَمُ ٱلْواعِظِینَ وَ لا واعِظَ بَعْدِی إِلَّا ٱلْسَّیْفُ»؛ «من واپسین موعظه کننده هستم و موعظه کنندهای پس از من جز شمشیر نیست» و مرادش از این سخن چیزی است که عبد اللّه بن حبیب طبری ما را از آن خبر داد، گفت:
«سَمِعْتُ المنصورَ یقول: إنَّ الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرّأیَ إنّما یَتَّبِعُونَ أهواءَهُمْ و إنَّ المُحَدِّثینَ یَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِن مَکانٍ بعیدٍ و إنَّ الهُدیٰ هُدَی اللّه! قلتُ: و ما هُدَی اللّه؟! قالَ: إمامٌ یَهْدِی بِأمْرِ اللّهِ إلیٰ کتابِ اللّهِ و سُنَّةِ نبیِّهِ و یَحْکُمُ بینَ النّاسِ فیما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُون! قلتُ: لا یَقْبَلُ النّاسُ مِنْکَ هذا جُعِلْتُ فِداکَ و لو قَبِلُوا مِنْکَ لَأَکَلُوا مِنْ فَوقِهِم و مِنْ تَحتِ أرجُلِهِمْ و لکنْ لا یَفْعَلُون! قال: دَعْهُمْ یَابنَ حَبیبٍ! فإنَّهُم سَوفَ یَأتِیهِمْ رجلٌ مِنِّی و أنا مِنْهُ فَیَعْرِضُهُمْ عَلَی السَّیْفِ حتّی یَقْبَلُوهُ! ألا إنَّهُ لا یُعْطِیهِمْ إلّا السَّیْفَ و لا یَأخُذُ مِنْهُمْ إلّا السَّیْفَ و المَوتُ تَحْتَ ظِلِّ السَّیْف!»؛ «شنیدم جناب منصور میفرماید: هرآینه کسانی که از رأی تبعیّت میکنند جز این نیست که از اهواء خود تبعیّت میکنند و هرآینه محدّثان در غیاب از جایی دور نسبت میدهند و هرآینه هدایت هدایت خداوند است! عرض کردم: هدایت خداوند کدام است؟! فرمود: امامی که به امر خداوند به سوی کتاب خداوند و سنّت پیامبرش هدایت میکند و میان مردم دربارهی چیزی که دربارهی آن اختلاف دارند حکم میفرماید! عرض کردم: مردم این را از تو نمیپذیرند فدایت شوم، در حالی که اگر از تو میپذیرفتند از بالای خود و زیر پاهاشان میخوردند، ولی این کار را نمیکنند! فرمود: آنان را واگذار ای پسر حبیب؛ زیرا به زودی مردی به سراغشان میآید که از من است و من از او هستم، پس آنان را بر شمشیر حواله میکند تا اینکه آن را بپذیرند! آگاه باش که او به آنان جز شمشیر نمیدهد و از آنان جز شمشیر نمیگیرد، در حالی که مرگ زیر سایهی شمشیر است!» (گفتار 8 فقرهی 11).
از اینجا دانسته میشود کسانی که اکنون دعوت منصور به سوی مهدی با حکمت و موعظهی حسنه و جدال به احسن را نمیپذیرند، به زودی با عذابی بزرگ در زندگی دنیا مواجه میشوند و البته برایشان در آخرت عذابی بزرگتر خواهد بود؛ چنانکه خداوند فرموده است: «وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» (شعراء/ 227)؛ «و به زودی کسانی که ظلم کردند خواهند دانست که به کدامین بازگشتگاه باز میگردند»!
درباره این سایت